Op de drempel
Daar staat ze! Onderaan de trap van het grote stenen huis, nog even leunend tegen de , grijze pilaar. De zon streelt haar hele verschijning door de witte jurk heen. Haar ogen glimmen onder de rand van een grote strooien hoed, vorsend en uitdagend tegelijk. De lippen gestift. Het rechterbeen lijkt zich al klaar te maken voor de volgende beweging; de voet op de rand van de laatste trede. Links aarzelt nog een moment tussen gaan en staan. De zwarte schoenen lijken te klein voor de levenslust waar haar lijf van overstroomt.